MEW Zamek Kiszewski

Pomysł wykorzystania energii wody rzeki powstał w planach ojca w 1988 roku. W tym też czasie Ministerstwo Energetyki ( zasługa mgr inż. Mariana Hoffmanna) stworzyło po raz pierwszy szansę na odbudowę - wykorzystanie ocalonych obiektów piętrzących wodę.

Realizację budowy MEW "Zamek Kiszewski" ojciec rozpoczął na wiosnę 1988 roku sam bez pomocy z zewnątrz, ja obserwowałem postępy budowy mając 9 lat. Zamontował turbinę Francisa bliźniaczą po wcześniejszym remoncie ponieważ stała zdemontowana na składowisku złomu - data produkcji 1903 rok. Osiągana moc 25 kW.

Ze względu na górski charakter rzeki Wierzyca, w pewnych okresach roku bywało w niej więcej wody niż turbina mogła wykorzystać. Ojciec postanowił wykorzystać zmienne przepływy. Udało się przy pomocy doradztwa z ul. Polanki zakupić korpus turbiny bez wirnika. Sprzedający szkielet turbiny wykorzystał brak doświadczenia kupującego wmawiając (i po prostu wmówił), że wirnik to nie problem i wystarczy do koła parowozu przymocować łopatki. "Chory" już w tym okresie na syndrom MEW nie przeraził się trudnościami wykonania wirnika. Po uruchomieniu drugiej turbiny w porywach MEW osiągała 50 kW.

Gdy nadszedł rok 1993 ZRE Gdańsk doszedł do wniosku, że już może samodzielnie i dla podmiotów prywatnych wykonać turbinę rurową - Kaplana. Po 8 miesiącach pracy turbina rozsypała się "doszczętnie". O dokonaniu naprawy gwarancyjnej nie było mowy, bo ZRE ogłosił upadłość. Natomiast następca ZRE Sp. z o.o. to już inny podmiot. Remontu i modernizacji trzeba było dokonać we własnym zakresie.

Następny etap to działanie w celu zwiększenia piętrzenia o 0,5 m i ominięcie na dolnej wodzie fundamentu budowli akweduktu. Zamiar taki powstał w 1998 roku i tu już przy moim udziale postanowiliśmy zmienić lokalizację MEW, pobudować nowy budynek i zamontować podwójnie regulowanego Kaplana (turbina rurowa fi 708 mm) oraz generator 110kW.

W 1999 roku uzyskaliśmy pozwolenie wodno-prawne i decyzję na budowę. Latem 1999 roku rozpoczęliśmy budowę elektrowni. Wodę do turbiny doprowadziliśmy rurociągiem stalowym fi 2000 mm długości 110 mb. Obecnie elektrownia sterowana jest sterownikiem mikroprocesorowym własnej konstrukcji. Sterownik kontroluje parametry sieci energetycznej, temperatury łożysk, poziom wody górnej i dolnej oraz obroty turbiny i generatora. Regulacja turbiny odbywa się automatycznie, przez co utrzymywany jest poziom górnej wody. Wszystkie parametry rejestruje komputer podłączony do linii telefonicznej, co daje nam możliwość wygodnego monitoringu i sterowania elektrownią praktycznie z każdego miejsca na kuli ziemskiej, gdzie tylko jest dostęp do telefonu.