 |
| zaawansowany elektrowniarz |
 |
 |
Dołączył(a): niedziela, 4 marca 2007, 01:00
Posty: 128
Lokalizacja: czestochowa
|
W załaczeniu 2 wyroki w tej samej sprawie zgadywanka co bedzie dalej ???
Sentencja
Dnia 7 maja 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), Protokolant Asystent sędziego Piotr Pietrasik, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2007 roku na rozprawie sprawy ze skargi Gminy K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego oddala skargę. -
Uzasadnienie
II SA/Łd 628/06
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...] [...] Starosta Powiatu [...] na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 19a i 19e oraz ust. 2, art. 37 ust. 5, art. 122 ust. 1 pkt 3, art. 127 ust. 9, art. 128 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 pkt 5 i 6, art. 135, art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r, Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku W. M. w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, udzielił pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń wodnych na rzece W. w km 560,066 w miejscowości K. Organ zaznaczył, iż udziela pozwolenia na prace polegające na przebudowie progu wodnego z wyposażeniem w zamknięcia powłokowe, montaż urządzeń zabezpieczających (bariery ochronne, ogrodzenie), montaż niezależnych 4 turbozespołów lewarowych sprężonych z generatorem asynchronicznym o mocy 100kW napędzanych przekładnią pasową. Szczegółowo podał także parametry jazu powłokowego, sposób i rodzaj zastosowanego zabezpieczenia, umocnienia linii brzegowej i wskazał, iż budowę przepławki dla ryb należy dostosować do założeń Wojewódzkiego Programu Ochrony i Rozwoju Zasobów Wodnych dla Województwa [...] zatwierdzonych przez Sejmik Województwa [...]. Zakreślił również szereg warunków, jakie winny zostać spełnione przez inwestora przy wykonywaniu planowanych robót.
W uzasadnieniu powyższego pozwolenia wodnoprawnego organ wyjaśnił, iż w dniu 11 kwietnia 2005r. do Starostwa wpłynął wniosek Pana M. o wydanie przedmiotowego pozwolenia, ponieważ jednak operat wodnoprawny nie spełniał wymogów do wydania decyzji, strona została zobowiązana do jego uzupełnienia. W dniu [...], po rozpatrzeniu wniosku strony o zawieszenie postępowania, organ wydał postanowienie w tym zakresie a następnie w dniu 28 listopada 2005r. wpłynęła pełna dokumentacji i postępowanie zostało wznowione. Z uwagi na dużą liczbę stron postępowania, zawiadomienie o wszczęciu postępowania wodnoprawnego podano do wiadomości publicznej poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w Starostwie i Urzędzie gminy K. W dniu 16 stycznia 2006r. w Urzędzie Gminy K. przeprowadzona została rozprawa administracyjna, w trakcie której wykonawca Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. poinformował, że przebudowa progu i wykorzystanie urządzenia do celów energetycznych nie jest zgodne z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. Ponieważ w posiadanych przez organ dokumentach znajdowała się pozytywna opinia w zakresie zgodności inwestycji z obowiązującym planem zagospodarowania, sporządzona przez mgr inż. arch. Z. T, organ zobowiązał Gminę do przedłożenia dokumentu, co do zgodności z Planem. W związku z rozbieżnymi opiniami organ wystąpił do Izby Architektów RP w Ł. o interpretację zapisu Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla Gminy K., otrzymana interpretacja z dnia 24 lutego 2006r. była korzystna dla inwestora. Dalej organ poinformował stronę o braku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jednak inwestor zwrócił się o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 28 lipca 2005r, czyli o zastosowanie art. 19 ust. 1 ustawy nowelizującej Prawo ochrony środowiska, który nie wymaga posiadania przez inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed wystąpieniem o wydanie pozwolenia wodnoprawnego. Starosta uwzględniając interpretację Departamentu Instrumentów Ochrony Środowiska z dnia 21 marca 2006r. znak [...] o zastosowaniu przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005r. o zmianie ustawy -Prawo ochrony środowiska oraz niektórych ustaw, przychylił się do wniosku strony. Dysponując pozytywnymi opiniami tj. uzgodnieniami Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w P. (znak [...] z dnia [...].), Okręgowego Polskiego Związku Wędkarstwa w S. - którego uwagi zostały uwzględnione w wydanym pozwoleniu wodnoprawnym w pkt II ust. 10, uzgodnieniem z Dyrekcją [...] Parków Krajobrazowych w S., ze względu na położenie na Terenie Parku Krajobrazowego W. i W., Starosta postanowił wydać przedmiotowe pozwolenie wodnoprawne.
W dalszej części uzasadnienia organ wyjaśnił, iż jaz piętrzący na rzece W. stanowi własność Skarbu Państwa, celem przedsięwzięcia jest wykonanie urządzeń wodnych, w szczególności związana z tym przebudowa istniejącego stałego jazu jako jazu ruchomego piętrzącego wodę w zakresie przepływów niskich, średnich i średniowysokich na rzece W. W założeniach istniejący obiekt miał m.in. utrzymywać stabilny i podwyższony poziom zwierciadła wody na odcinku oddziaływania cofki, zapobiegać okresowemu przesuszaniu gruntów przyległych do zlewni poprzez utrzymanie podwyższonego poziomu wód gruntowych na tych terenach. Ponieważ obecny stan techniczny nie pozwala na realizację tych funkcji, organ przychylił się w pełni do wniosku strony, mając na uwadze, że przebudowa progu ma na celu zwiększenie zdolności przepustowej jazu wodnego w warunkach fali powodziowej, poprzez obniżenie progu budowli do rzędnej 147,00m npm, jego wydłużenie do ok.40,0m oraz montaż zamknięć powłokowych, co podniesie poziom bezpieczeństwa przyległych gruntów. Jak również zwiększenie ogólnej funkcjonalności jazu poprzez wyposażenie go w dodatkowe elementy takie jak przepławka dla ryb umożliwiająca migrację fauny oraz utrzymanie hydrodynamicznej równowagi dna rzeki, zapewnienie stabilnych stosunków gruntowo-wodnych na terenie przyległym do zasięgu cofki. Reasumując, organ uznał zasadność wykonania planowanej inwestycji, dodał iż zasięg korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, na działki znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie został przestawiony w graficznej części operatu, zaś inwestor otrzymał warunki przyłączenia dla projektowanej elektrowni wodnej do sieci rozdzielczej ZE.
W terminie prawem przewidzianym odwołanie od powyższej decyzji złożyli mieszkańcy K. i D. oraz Wójt Gminy K. Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania Wójt wskazał, iż zgodnie z zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. zatwierdzonego Uchwałą Nr [...] Rady Gminy K. z dnia [...] "istniejący próg na rzece przewidziany jest do utrzymania i modernizacji". Zaznaczył, iż tym samym wydanie pozwolenia wodnoprawnego było sprzeczne z zapisami obowiązującego planu, ponadto inwestor nie posiada ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na zamierzoną inwestycję. Dla potwierdzenia swych wniosków Wójt Gminy załączył wypis z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego oraz opinię autorską głównego projektanta Planu. W opinii tej czytamy, iż planowane prace na jazie rzeki nie są zgodne z ustaleniami planu, gdyż inny jest cel i przeznaczenie progu wodnego bez elektrowni i z elektrownią nastąpi istotna zmiana dotychczasowego otwartego krajobrazu rzeki, brak jest uwzględnienia wnioskowanego zamierzenia w procesie sporządzania planu miejscowego, nastąpi wykroczenie z planowanym zamierzeniem poza pojęcie "modernizacja".
Decyzją z dnia [...] [...] Wojewoda [...] na podstawie 138 §1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu odwołań złożonych przez mieszkańców K. i D. oraz Wójta Gminy K., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu l instancji. Uzasadniając organ odwoławczy przypomniał po krotce dotychczasowy przebieg postępowania, zwrócił uwagę, iż w sprawie niniejszej zostały sporządzone trzy opinie, w tym dwie korzystne dla inwestora. Pierwsza z nich z dnia 27 lutego 2005r. mgr inż. Z. T., w której autor stwierdza, że ustalenia planu nie wprowadzają ograniczeń dotyczących zakresu modernizacji i remontu w stosunku do istniejących urządzeń hydrotechnicznych oraz, że proponowane przez W. M. przedsięwzięcie polegające na poszerzeniu zakresu remontu i modernizacji stopnia wodnego poprzez dodatkowy montaż na nim między innymi turbiny Kaplana, nie może być uznawane za sprzeczne planem. Powołując drugą opinię sporządzoną na zlecenie Gminy K. przez dr A. H., z dnia 20 stycznia 2006r., organ podał, iż stwierdzono w niej, że planowane zamierzenie nie jest zgodne z ustaleniami planu. Natomiast w trzeciej opinii z dnia 22 lutego 2006r. sformułowanej na wniosek Starosty Powiatowego w W., przez mgr inż.arch. B. B.-K. ponownie czytamy, iż zamierzona inwestycja jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Dalej organ wyjaśnił, odnosząc się do zarzutu Wójta Gminy K. o braku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizacje inwestycji, iż zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 pkt 4 ustawy Prawo ochrony środowiska przed uzyskaniem pozwolenia wodnoprawnego należy uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizacje inwestycji. Jednakże, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw, w przypadku postępowań w sprawie ocen oddziaływania na środowisko wszczętych a niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem 28 lipca 2005r. (przed wejściem w życie w/w ustawy) stosuje się przepisy dotychczasowe, jeżeli uprawniony podmiot złoży wniosek w tym zakresie. Ponieważ ustawa nie wskazuje terminu złożenia takiego wniosku ani jego formy, organ przyjął, iż wniosek inwestora z dnia 24 lutego 2006r. dotyczący wydania pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń wodnych na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 28 lipca 2005r, wypełnia przesłankę złożenia w/w wniosku w zakresie zastosowanych przepisów. Tym samym organ uznał, iż spełnione zostały przesłanki dla zastosowania przepisu art. 19 ust. 1 w/w ustawy, zatem inwestor może złożyć decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji dopiero przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, tj. po uzyskaniu pozwolenia wodnoprawnego. Wojewoda [...] podkreślił, iż opinie wydane przez mgr inż.B. B.-K. i mgr.inż.Z.T. oraz zastosowanie przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw, wskazują na możliwość wydania pozwolenia wodnoprawnego, bez naruszenia art. 125 ust. 2 ustawy Prawo wodne oraz art. 46 ust. 4 pkt 4 ustawy Prawo ochrony środowiska.
W końcowej części uzasadnienia organ odniósł się jeszcze do zarzutów mieszkańców K. i D., wskazując m.in., iż planowana inwestycja owszem obejmuje teren Parku Krajobrazowego Międzyrzecza W. i W., jednakże Dyrekcja [...] Parków Krajobrazowych pismem z dnia 20 lipca 2005r. uzgodniła wykonanie przedmiotowych prac. Ponadto z operatu mgr inż.J.K. i mgr inż.M.O. wynika, że spiętrzenie rzeki w km 560,066 wywoła przy przepływie SNQ-13,29 m3/s powstanie cofki o długości 3,1 km tj. do km 563,200, podpiętrzenie wód nie spowoduje zmiany warunków drenażu wód gruntowych przez rzekę, zaś wystąpienie objawów zawodnienia powierzchni terenu będzie się zaznaczać w tych miejscach, które w chwili obecnej są już zawodnione (lub były w okresie istnienia nieczynnego młyna).
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi złożył Wójt Gminy K., zarzucając naruszenie art.10 Kpa i pozbawienie strony prawa wypowiedzenia się, co do zebranego materiału przed wydaniem decyzji, art. 80 Kpa z uwagi na przeprowadzenie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, art. 85 Kpa poprzez nieprzeprowadzenie oględzin. Jak również art. 20 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez przyjęcie, że treść Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. jest inna niż to wynika z Uchwały Nr [...] Rady Gminy K. w sprawie uchwalenia planu. Podnosząc powyższe zarzuty strona wniosła o uchylenie decyzji Wojewody [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty [...].
W uzasadnieniu strona skarżąca podniosła, iż organ l, jak i II instancji nie zaznajomił strony z materiałem sprawy i nie poinformował o możliwości wypowiedzenia się w tej sprawie. W związku z tym stronie nie jest znana treść operatu wodno-prawnego, skutki, jakie będą miały miejsce po podniesieniu rzędnej piętrzenia na projektowanej budowli. Wójt Gminy wyraził obawę przed ewentualnym podtapianiem gruntów zlokalizowanych w obrębie podniesionego poziomu wody. Nawiązując do zapisu w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. oraz uzyskanych w toku postępowania trzech opinii na temat zgodności inwestycji z zapisami Planu wskazał, iż organy obu instancji nie wyjaśniły, na jakiej podstawie uznały za wiarygodne opinie korzystne dla inwestora, dlaczego odmówiły wiarygodności opinii pozyskanej na zlecenie Gminy. Strona dodała, iż w związku z przedmiotową sprawą toczy się odrębne postępowanie, wszczęte z wniosku W. M. o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia i w dniu 20 marca 2006r. Wójt Gminy K. odmówił wydania takiej decyzji. Wprawdzie Pan M. odwoływał się od tego rozstrzygnięcia, jednak Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało je w mocy. Wójt Gminy podkreślił, iż tym samym w obrocie prawnym znajdują się dwie ostateczne decyzje administracyjne wzajemnie się wykluczające - zaskarżona decyzja Wojewody [...] i decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. A ponadto zamierzona budowa elektrowni wodnej będzie całkowicie innym urządzeniem wodnym od progu wodnego, z całym szeregiem uwarunkowań spowodowanych zmianą infrastruktury technicznej, co jest niezgodne z Planem Miejscowym Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] powtórzył argumentację zwartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, odnosząc się do zarzutów skargi wyjaśnił, iż organy nie naruszyły zasady ogólnej określonej w art. 10 §1 Kpa, ponieważ wszystkie strony zostały poinformowane o wszczęciu postępowania w sprawie, także wszystkim stronom były doręczane wydawane w toku postępowania rozstrzygnięcia. Strona skarżąca uczestniczyła nadto w rozprawie administracyjnej, podczas której wszystkie zebrane w sprawie dokumenty, cały materiał dowodowy i wyniki dotychczas podjętych czynności zostały przedstawione obecnym. W kwestii oceny posiadanych opinii w zakresie zgodności inwestycji z Planem, Wojewoda wskazał, iż podczas analizowania materiałów sprawy, wątpliwości wzbudziła wypowiedź twórcy planu dr A.H., która podczas rozprawy wodnoprawnej wskazała na możliwość swobodnej interpretacji planu przez wójta oraz zapis w pkt 5 opinii dotyczący nowych zamierzeń innego zagospodarowania tej części gminy -likwidacja istniejącego progu wodnego będącego urządzeniem SB pozostającym w zarządzie RZGW w P., a także pisma Urzędu Gminy w K. z dnia 14 lutego 2005r. i 18 marca 2005r., w których Gmina "nie czuje się władna do interpretacji ustaleń planu miejscowego w zakresie zabudowy obiektami hydrotechnicznymi" oraz stwierdza, że opinia mgr inż. Z.T. "może być wykorzystana przez organy właściwe w sprawie pozwolenia na budowę". Organ wskazał, iż z uwagi na te właśnie wątpliwości przeważyła w sprawie opinia urbanisty działającego na zlecenie Starosty [...], dlatego bezzasadny wydaje się zarzut strony skarżącej naruszenia art. 20 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 80 Kpa. Dodał, iż bezzasadny jest także zarzut dotyczący art. 85 Kpa, bowiem przepis ten nie nakłada na organ obligatoryjnego obowiązku, lecz daje legitymację prawną do przeprowadzenia oględzin. Organ zauważył, iż w niniejszej sprawie z uwagi na obszerny materiał dowodowy (dokumentacja wodnoprawna, uzgodnienia z administratorem urządzenia wodnego, Dyrekcją [...] Parków Krajobrazowych) przeprowadzenie oględzin nie wniosłoby nic nowego do postępowania. Wojewoda podniósł nadto, iż nie może zgodzić się ze stanowiskiem strony skarżącej, iż obecnie w obrocie prawnym pozostają dwie decyzje administracyjne wzajemnie się wykluczające. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji nie jest wymagana na etapie pozwolenia wodnoprawnego, gdyż zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw, w sprawie niniejszej mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, z uwagi na datę złożenia przez inwestora wniosku o wydanie decyzji oraz wniosek o zastosowanie przepisów sprzed nowelizacji. Wojewoda zauważył również, iż decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody z dnia [...] została przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., na skutek odwołania Pana M., uchylona i umorzone zostało postępowanie przed organem l instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna. Zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa, a sądy administracyjne zostały powołane do badania zgodności z prawem działania organów administracji publicznej (art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych - Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm., a także art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a"). Oznacza to, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji tj. jej zgodność z prawem materialnym określającym prawa i obowiązki stron oraz prawem procesowym regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej. Sąd rozpoznający sprawę nie może zatem zmienić zaskarżonej decyzji, a jedynie uwzględniając skargę może ją uchylić w całości lub części (art. 145 § 1 ust.1 p.p.s.a.), stwierdzić jej nieważność w całości lub części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach (art. 145 § 1 ust. 2 p.p.s.a.). Ewentualnie stwierdzić, iż zaskarżony akt został wydany z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 ust. 3 w/w ustawy). W przypadku zaś, gdy nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 145 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skarga podlega oddaleniu. Ponadto sąd administracyjny zgodnie z art. 134 § 1 powołanej ustawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Może więc dokonać oceny zaskarżonej decyzji także w innym zakresie niż zakres, w jakim zakwestionowała decyzję strona skarżąca.
Przeprowadzając kontrolę zaskarżonej decyzji w tak zakreślonej kognicji oraz analizując dokumenty zawarte w aktach administracyjnych, Sąd nie dopatrzył się uchybień, których skutkiem byłoby uchylenie zaskarżonej decyzji.
Przedmiotem niniejszej skargi jest decyzja Wojewody [...] utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] udzielająca W. M. pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń wodnych na rzece W. w miejscowości K. Obie wskazane decyzje zostały wydane z zachowaniem obowiązujących przepisów prawa jednakże w związku z zarzutami skargi w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, iż w dniu 11 kwietnia 2005r. W. M. złożył wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, wniosek wpłynął do urzędu w dniu 13 kwietnia 2005r. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw, w przypadku postępowań w sprawie oddziaływania na środowisko wszczętych, a niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem 28 lipca 2005r. (dzień wejścia w życie ustawy zmieniającej), stosuje się przepisy dotychczasowe, jeżeli uprawniony podmiot złoży stosowny wniosek w tym zakresie. W niniejszej sprawie postępowanie zostało wszczęte przed dniem 28 lipca 2005r. Owszem wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego był nieprecyzyjny i zawierał braki formalne jednakże został uzupełniony a do tego czasu organ podejmował inne czynności w sprawie. Przypomnieć należy, iż postępowanie na wniosek inwestora zostało zawieszone, następnie prowadzone w dalszym ciągu, a więc były podejmowane czynności mieszczące się w ramach postępowania. Nie możemy tym samym uznać, iż postępowanie zostało wszczęte dopiero z dniem uzupełnienia wniosku o wydanie decyzji w zakresie pozwolenia wodnoprawnego. Niewątpliwie zatem postępowanie w sprawie oddziaływania na środowisko zostało wszczęte przed dniem 28 lipca 2005r. Powoływany przepis art. 19 ust. 1 ustawy nowelizującej wskazuje również, iż uprawniony podmiot winien złożyć wniosek o stosowanie przepisów dotychczasowych. Ponieważ jednak przepis ten nie precyzuje terminu ani formy takiego wniosku wywieść należy, iż można to uczynić do czasu wydania decyzji w sprawie tj. decyzji o pozwoleniu wodnoprawnym. Sąd orzekający podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji, a oparte na interpretacji Ministra Środowiska Departamentu Instrumentów Ochrony Środowiska przedstawionej w piśmie z dnia 26 września 2005r. Z dokumentu tego wynika, iż w świetle braku uregulowań ustawowych wniosek o stosowanie przepisów dotychczasowych może być złożony w dowolnej formie i do dnia wydania decyzji w sprawie, o ile do tego czasu nie zostało umorzone postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, prowadzone w ramach postępowania zmierzającego do wydania pozwolenia wodnoprawnego. W niniejszej sprawie postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie zostało umorzone zaś wniosek o stosowanie przepisów dotychczasowych Pan M. złożył w dniu 27 lutego 2006r., a uzupełnił w dniu 7 marca 2006r. Tym samym zaistniały pełne podstawy do zastosowania w sprawie niniejszej przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska sprzed nowelizacji. Inwestor nie musiał zatem dysponować decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji przed wystąpieniem o wydanie zaskarżonej decyzji, a dopiero po jej wydaniu. W świetle powyższego nie znajduje oparcia zarzut strony skarżącej, iż w obrocie prawnym pozostają dwie decyzje administracyjne, które wzajemnie się wykluczają. W ustalonym stanie faktycznym strona nie była zobligowana do występowania o decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przed pozwoleniem wodnoprawnym, dlatego też wydanie rozstrzygnięcia niekorzystnego dla inwestora nie przesądza o konieczności usunięcia z obrotu prawnego pozwolenia wodnoprawnego, gdyż jego wydanie nie było zależne od korzystnej oceny oddziaływania na środowisko. Jednocześnie trzeba przypomnieć, w ślad za informacją podaną przez Wojewodę w odpowiedzi na skargę, iż odmowna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji na skutek skargi W. M., decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] została w trybie autokontroli (art. 54 § 3 p.p.s.a.) uchylona w całości i umorzone zostało postępowanie przed organem l instancji.
Kolejną kwestią podnoszoną przez stronę skarżącą jest niezgodność planowanej inwestycji polegającej na przebudowie istniejącego stałego progu wodnego jako jazu ruchomego, zainstalowaniu na jazie czterech turbozespołów lewarowych, budowę przepławki, z zapisem Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy K. zatwierdzonego Uchwałą Nr [...] Rady Gminy K. z dnia [...]. W dokumencie tym zostało wskazane, iż "istniejący próg na rzece przewidziany jest do utrzymania i modernizacji". W związku z użyciem w tym zapisie pojęcia "modernizacja", w sprawie niniejszej pojawiły się wątpliwości, jakie czynności można i należy uznać za mieszczące się w zakresie tego pojęcia. Wątpliwości te nie zostały wyjaśnione w samym akcie, ponieważ w §3 Planu, gdzie zdefiniowane zostały podstawowe pojęcia w nim zawarte, brak jest definicji pojęcia "modernizacja". Wzmianka o modernizacji występuje jedynie w pkt 12 §3 gdzie zdefiniowane zostały "budynki adaptowane" jako budynki, w których dopuszcza się przebudowę i modernizację w ramach istniejącej formy przestrzennej oraz rozbudowę zgodnie z ustaleniami planu. Jak również w pkt 13 §3 gdzie opisane zostały "budynki modernizowane" jako budynki, w których dokonuje się przekształceń w ramach istniejącej bryły budynku. Niewątpliwie jednak nie można skorzystać z tych definicji, ponieważ trudno utożsamiać "jaz" na rzece z "budynkiem". "Jaz" to według Słownika Języka Polskiego "budowla, zazwyczaj żelbetowa, wznoszona w poprzek koryta rzeki, służąca do spiętrzania wody" (wyd. PWN Warszawa 1988 r.). Zaś "budynek" to zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006r, Nr 170, poz. 1217) "taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach". Niestety również w ustawie Prawo budowlane ustawodawca nie zamieścił definicji pojęcia "modernizacja". W obecnym stanie prawnym określenie to nie jest także elementem innych definicji zawartych w art. 3 tej ustawy. W brzmieniu ustawy Prawo budowlane sprzed 1999 r. można było odnaleźć pojęcie "modernizacja", jednakże nie było ono odrębnie zdefiniowane, a jedynie pojawiało się jako składnik definicji, jak chociażby w art. 3 pkt 7 ustawy gdzie pod pojęciem "roboty budowlane" należało rozumieć budowę, a także prace polegające na montażu, modernizacji, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Jak już zostało wspomniane, w obecnie obowiązującej ustawie Prawo budowlane ustawodawca nie zawarł definicji pojęcia "modernizacja", jednakże pojęcie to jest dość często potocznie używane dla oznaczenia jednego z rodzajów robót budowlanych, choć początkowo tj. po wejściu w życie ustawy Prawo budowlane z 1994r. modernizacja występowała jako rodzaj "budowy".
Obecnie więc centralny organ administracji rządowej właściwy w sprawach architektoniczno-budowlanych i nadzoru budowlanego - Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, uznając za wskazane wyjaśnienie niektórych sformułowań używanych w budownictwie, na swoich stronach internetowych (www.gunb.gov.pl) wyraził stanowisko odnośnie rozumienia i używania pojęcia "modernizacja", które według GINB mieści się w zakresie pojęciowym "remontu", "przebudowy" lub "rozbudowy".
W istniejącej sytuacji, wobec braku legalnej definicji "modernizacji" należy przyjąć, iż pojęcia "przebudowa", "remont" i "rozbudowa" w sposób wystarczający i pełny określają sytuację, w których mamy do czynienia z ulepszeniem już istniejącego obiektu, zatem w zależności od zakresu prac modernizacja będzie oznaczała remont, przebudowę lub rozbudowę. "Przebudowa" to obecnie, wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji.
"Remont" natomiast to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego i powodujących jego unowocześnienie, a niestanowiących bieżącej konserwacji. Reasumując powyższe wywody dotyczące pojęcia "modernizacji" rozumianej jako remont, przebudowa lub rozbudowa, przyjąć należy, iż prace będące przedmiotem pozwolenia wodnoprawnego mieszczą się w zakresie modernizacji i nie są sprzeczne z zapisem Planu. Przedmiotowa inwestycja ma polegać na przebudowie istniejącego stałego progu rzeki, zainstalowaniu na jazie czterech turbozespołów lewarowych, budowie przepławki i trudno nie zgodzić się z organami, iż działania te w stosunku do progu rzeki, który wymaga remontu, konserwacji, unowocześnienia nie stanowią czynności podejmowanych w ramach modernizacji.
Należy także zauważyć, iż zapis Planu w żaden sposób nie ogranicza zakresu pojęcia "modernizacja", natomiast rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1587) określa w §4 wymogi dotyczące stosowania standardów przy zapisywaniu ustaleń projektu tekstu planu miejscowego. Wskazuje chociażby, iż ustalenia dotyczące terenów rekreacyjno-wypoczynkowych (...) powinny zawierać określenie zasad wyposażenia tych terenów w urządzenia techniczne i budowlane oraz nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów, wynikające z przeznaczenia tych terenów. Niewątpliwie zatem postanowienia powołanego rozporządzenia wskazują na możliwość dookreślenia poszczególnych zapisów planu miejscowego tak, aby podejmowanie działań na jego podstawie nie budziło wątpliwości interpretacyjnych. Zapis w Planie Gminy K. dotyczący progu rzeki został lakonicznie sformułowany, brak w nim jakichkolwiek ograniczeń czy nakazów, natomiast jeśli nie ma w Planie takich ograniczeń i jeśli zastosowane są niedookreślone pojęcia to organ wydający decyzje w oparciu o postanowienia Planu nie może wprowadzać własnych zakazów czy nakazów. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem zawartym w opinii autora projektu Planu, znajdującym swoje odzwierciedlenie w zarzutach skargi, iż autor Planu dokonując zapisu "modernizacja" miał na myśli "remont", w opinii tej czytamy bowiem "remont zapisany jako modernizacja". Zapisy planu zagospodarowania przestrzennego winny być jasne i czytelne, nie mogą ulegać każdorazowej interpretacji w zależności od ustalonego w sprawie stanu faktycznego i potrzeb inwestora. Skoro Gmina przygotowując projekt Planu miała na myśli "remont" to powinna posłużyć się tym pojęciem. Pomimo, iż zgodnie z powyższymi wywodami przez modernizację rozumiemy także remont należało wymagać od organu jasnego sformułowania zapisów Planu, nie nastręczających trudności interpretacyjnych także temu organowi.
Strona skarżąca zarzuciła również, iż planowana inwestycja naruszy walory krajobrazowo-przyrodnicze, czemu wprost przeczą uzyskane w toku postępowania, w pełni akceptujące planowaną inwestycję, opinie Okręgowego Polskiego Związku Wędkarskiego w S. i Dyrekcji [...] Parków Krajobrazowych w S. Jak również uzgodnienia z Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej w P., który swoje poparcie dla budowy MEW w K. oparł na szczegółowej analizie operatu wodnoprawnego załączonego do wniosku oraz prawie wodnym.
Zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa wody, marnotrawstwa energii, ani wyrządzać szkody. Przepis ten formułuje zakaz marnotrawienia zasobów naturalnych, który został uwzględniony przez organ. W operacie wodnoprawnym czytamy bowiem, iż realizacja inwestycji spowoduje urozmaicenie krajobrazu poprzez stworzenie w zasięgu oddziaływania cofki warunków bytowania fauny wodnej i ptactwa. Zalew korzystnie wzbogaci widok doliny oraz stworzy warunki podniesienia poziomu wód w dolinie rzeki i jej sąsiedztwie, co zabezpieczy przed nadmiernym przesychaniem i degradacją organiczną gruntów i poprawi stosunki gruntowo-wodne. Poprawie ulegną także warunki rozwoju drzewostanów położonych w sąsiedztwie doliny rzeki, złagodzenie mikroklimatu, nastąpi poprawa retencyjności wodnej terenu. Także w zakresie oddziaływania na środowisko życia ludzi inwestycja ta przyniesie wyłącznie poprawę, gdyż zostanie uporządkowany teren wokół pomostu w K., zlikwidowane zagrożenie wypadkami, jakie stwarzają niezabezpieczone elementy istniejącej budowli, niszczejący jaz rzeki zostanie odtworzony. Wszystkie te ulepszenia, zmiany w krajobrazie i funkcjonalności jazu rzeki stanowią realizację zakazu marnotrawienia zasobów wodnych. Wykonanie modernizacji istniejącego spiętrzenia bez uwzględnienia wykorzystania energetycznego przepływu wody byłoby niezgodne z prawem wodnym. Natomiast niekorzystne oddziaływanie inwestycji przejawia się w przejściowych zakłóceniach i zmianach w środowisku związanych z pracami budowlanymi oraz z koniecznością wycięcia kilku krzaków, znajdujących się na obszarze oddziaływania inwestycji. Proste zestawienie tych dwóch grup oddziaływania inwestycji pozwala na uzasadnione zebranym w sprawie materiałem dowodowym, twierdzenie, iż przebudowa progu rzeki nie spowoduje zmian środowiskowych, w wyniku, których ucierpiałaby fauna i flora tego terenu. Przypomnieć również trzeba, iż w sprawie została wydana pozytywna opinia Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w P., który zgodnie z art. 92 ust. 3 pkt 2 Prawa wodnego opracowuje warunki korzystania z wód regionu wodnego, mając na uwadze zasadę zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zachowanie dobrego stanu wód i charakterystycznych dla nich biocenoz, istniejącej rzeźby terenu oraz biologiczne stosunki w środowisku wodnym i na terenach podmokłych.
Za nieuzasadniony należy uznać zarzut naruszenia przepisu art. 10 Kpa, pomimo braku oficjalnego pisma z pouczeniem o prawie zapoznania się z aktami, Gmina z urzędu znała sprawę, nadto odwoływała się od decyzji l instancji i miała możliwość przejrzenia akt. Była obecna na rozprawie administracyjnej w toku której postawione zostały do dyspozycji obecnych wszystkie zebrane w sprawie materiały, dokumenty i stanowiska. Zauważyć trzeba, że Gmina nie występowała z własnej inicjatywy o udostępnienie akt, a przecież na każdym etapie mogła to uczynić, nawet nie posiadając wyraźnego pouczenia w tej materii, jako organ administracji zna z urzędu przepisy postępowania administracyjnego.
Bezzasadny jest również zarzut dotyczący nieprzeprowadzenia oględzin. Słusznie podał Wojewoda, iż przepis art. 85 Kpa stanowi, że organ może lecz nie musi przeprowadzać oględzin jeżeli zebrany materiał pozwala na rozstrzygniecie sprawy. Zgodzić się należy z organem odwoławczym, iż w sprawie niniejszej został zebrany wystarczający materiał dowodowy, bardzo obszerny, a jednocześnie przemawiający zarówno za jak i przeciw planowanej inwestycji. Analiza tej dokumentacji i konfrontacja stanowisk stron postępowania została przeprowadzona prawidłowo, organ zbadał wpływ inwestycji na środowisko i wziął pod uwagę, że została pozytywnie zaopiniowana. Ocenił również jej zgodność z Planem Zagospodarowania Gminy K., uwzględniając posiadane opinie, lecz nie traktując ich jako interpretacji prawa, lecz jako opinie specjalistów sporządzone w zakresie możliwości technicznych realizacji inwestycji. Okoliczność, iż organy uwzględniły opinie korzystne dla Pana M. nie mogą uzasadniać zarzutu dowolności postępowania wyjaśniającego, gdyż ocena tych opinii dokonana została po przeprowadzeniu wnikliwej i obiektywnej analizy całego materiału sprawy.
Reasumując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że zaskarżone decyzje nie naruszają przepisów prawa, a przytoczona w nich argumentacja organów zasługuje na aprobatę. Podnoszone w skardze uchybienia nie stanowią takiego naruszenia przepisów postępowania, które mogłyby skutkować uchyleniem zaskarżonych decyzji -art. 145 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych wszystkich względów Sąd na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi orzekł jak w sentencji
2 wyrok
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędziowie sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Konopnica od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2007 r. sygn. akt II SA/Łd 628/06 w sprawie ze skargi Gminy Konopnica na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 7 maja 2007 r. sygn. akt II SA/Łd 628/06 oddalił skargę Gminy Konopnica na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] maja 2006 r. utrzymującą w mocy decyzję Starosty Powiatu Wieluńskiego udzielającą W. M. na jego wniosek, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 19a i 19e oraz art. 37 ust. 5, art. 122 ust. 1 pkt 3, art. 127 ust. 9, art. 128 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 pkt 5 i 6, art. 135 i art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne /Dz. U. Nr 115, poz. 1229 ze zm./ pozwolenie wodnoprawne na wykonanie określonych urządzeń wodnych na rzece Warcie w miejscowości Konopnica.
Zawiadomienie o wszczęciu postępowania wodnoprawnego podano do wiadomości publicznej poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w Starostwie i Urzędzie Gminy Konopnica. W dniu 16 stycznia 2006 r. w Urzędzie Gminy Konopnica została przeprowadzona rozprawa administracyjna, w trakcie której wykonawca Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Konopnica poinformował, że przebudowa progu i wykorzystanie urządzenia do celów energetycznych nie jest zgodne z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego tej Gminy. Wobec tego, że w aktach sprawy znajdowała się pozytywna opinia w zakresie zgodności inwestycji z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego sporządzona przez mgr inż. arch. Z. T., organ zobowiązał Gminę do przedłożenia dokumentu w kwestii zgodności z planem. W związku z rozbieżnymi opiniami w sprawie, co do zgodności zamierzenia z planem miejscowym, organ wystąpił do Izby Architektów RP w Łodzi o interpretację Planu , zaś uzyskana w ten sposób opinia z dnia 24 lutego 2006 r. była korzystna dla inwestora /oceniała zamierzenie za zgodne z planem/. Przedmiotem sprawy jest pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń wodnych /przebudowy na rzece Warcie istniejącego stałego jazu jako jaz ruchomy/ na wniosek inwestora złożony przed wejściem w życie ustawy nowelizującej Prawo ochrony środowiska, wymagającej wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed wystąpieniem o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, w związku z czym z mocy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 18 maja 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych ustaw, w sprawie mają zastosowanie przepisy dotychczasowe.
Po rozpoznaniu odwołań mieszkańców Konopnicy i Dzierżoniowa oraz Gminy Konopnica od decyzji organu pierwszej instancji, Wojewoda Łódzki utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję podzielając stanowisko wyrażone w jej uzasadnieniu w kwestii zgodności inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz zastosowania przepisów z zakresu ochrony środowiska obowiązujących w dacie złożenia wniosku jako dotychczasowych w odniesieniu do braku potrzeby uzyskania przez inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji.
Skargę na powyższą decyzję wniosła Gmina Konopnica zarzucając pozbawienie strony prawa wypowiedzenia się co do zebranego materiału przed wydaniem decyzji, przeprowadzenie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, nie przeprowadzenie oględzin oraz naruszenie art. 20 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie, że treść Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Konopnica jest inna niż to wynika z uchwały Nr IX/55/03 Rady Gminy Konopnica w sprawie uchwalenia planu. W szczególności w skardze wywodzi się, że nie zostało wyjaśnione z jakich przyczyn organy uznały za wiarygodne opinie w kwestii treści planu korzystne dla inwestora, odmawiając wiarygodności opinii pozyskanej przez skarżącego. Podniesiono zwłaszcza, że zamierzenie polegające na budowie elektrowni wodnej z wykorzystaniem istniejącego progu na rzece dotyczy innego urządzenia od modernizacji czy też przebudowy progu wodnego przewidzianego planem do pozostawienia na określonych warunkach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uznał, iż skarga nie jest zasadna.
Sąd podzielił stanowisko organu wydającego zaskarżoną decyzję, iż wobec wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie przed zmianą ustawy - Prawo ochrony środowiska wprowadzającą wymóg pozyskania przez inwestora decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i zawarciu w ustawie zmieniającej tę ustawę regulacji zachowującej możliwość zastosowania przepisów dotychczasowych, inwestor nie musiał się legitymować decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach w dacie wydania decyzji o pozwoleniu wodnoprawnym dla przedmiotowej inwestycji.
W związku z zarzutem niezgodności zamierzenia inwestora z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Sąd stwierdził, że w planie tym stanowiącym dokument zostało wskazane, iż "istniejący próg na rzece przewidziany jest do utrzymania i modernizacji".
Wprawdzie brak jest obecnie ustawowej definicji pojęcia "modernizacja", lecz Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wyjaśnił na swoich stronach internetowych, iż przez to pojęcie rozumie się "remont", "przebudowę" lub "rozbudowę" a przebudowa, remont i rozbudowa w ocenie Sądu "w sposób wystarczający i pełny określają sytuację, w której mamy do czynienia z ulepszeniem już istniejącego obiektu, co pozwala na przyjęcie, że przedmiotowa inwestycja mająca polegać na przebudowie istniejącego stałego progu rzeki, to jest zainstalowaniu na jazie czterech turbozespołów lewarowych, budowie przepławki co wiąże się z remontem progu rzeki, konserwacją i unowocześnieniem a więc stanowi "czynności podejmowane w ramach modernizacji". Pozwala to na stwierdzenie o zgodności inwestycji z planem, który "został lakonicznie sformułowany, brak w nim jakichkolwiek ograniczeń czy nakazów". Nie można się według Sądu zgodzić z opinią co do braku możliwości uwzględnienia wniosku, gdyż użyto w planie określenia "modernizacja" mając na myśli "remont".
Inne zarzuty podniesione w skardze nie mogą być uwzględnione, bowiem nie doszło do naruszenia przepisów procedury administracyjnej w zakresie udziału stron w postępowaniu i możliwości zgłaszania wniosków.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Gmina Konopnica reprezentowana przez radcę prawnego J. B., zarzucając naruszenie prawa procesowego i materialnego poprzez: obrazę art. 2, 16 ust. 2, 32 ust. 1, 165 ut. 2 Konstytucji RP w związku z art. 10 kpa przez uznanie, że strony postępowania administracyjnego nie mają takich samych praw ze względu na swój status; obrazę art. 134 ( 1 i art. 145 ( 1 pkt 2 ppsa w związku z art. 156 ( 1 pkt 2 kpa przez nieuwzględnienie z urzędu ich treści; obrazę art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane w związku z uchwałą nr XI/55/03 Rady Gminy Konopnica z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego przez błędną ich interpretację, polegającą na przyjęciu, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla danego terenu umożliwiał realizację przedmiotowego zamierzenia, to jest budowy elektrowni wodnej na istniejącym progu wodnym.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej przede wszystkim wskazuje się na to, iż ocenie wnoszącego skargę kasacyjną Sąd błędnie przyjął, że pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń wodnych na istniejącym progu wodnym zmierzające do budowy nowego obiektu budowlanego, to jest elektrowni wodnej, mające miejsce w niniejszej sprawie, jest równoznaczne z przebudową dotychczasowego urządzenia wodnoprawnego w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego i w związku z tym niesłusznie uznał, że zachodzi zgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dodatkowo w skardze kasacyjnej podniesiono zarzut braku prawidłowego ustalenia stron postępowania, "dopuszczając do niego osoby nieżyjące". Ponadto wnosząca skargę kasacyjną nie zgodziła się z twierdzeniem Sądu, iż gmina, korzystająca z konstytucyjnej ochrony, mogła sama zapoznać się z aktami sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna została oparta na usprawiedliwionych podstawach.
Kluczowe w sprawie jest, czy przedmiotowe zamierzenie polegające na wykonaniu określonych w zaskarżonej decyzji a następnie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku robót, jest remontem, przebudową istniejącego obiektu, czy też faktycznie budową nowego obiektu z wykorzystaniem jako bazy istniejącego progu wodnego. Ma to kluczowe znaczenie wobec zacytowanego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego: "istniejący próg na rzece przewidziany jest do utrzymania i modernizacji-.
Odnosząc się do tej kwestii należy w pierwszym rzędzie stwierdzić, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zawiera przepisy prawa materialnego obowiązujące na danym terenie /objętym tym planem/. Przepisy te w toku ich stosowania podlegają wykładni, analogicznie jak i inne przepisy prawa. Treść powyższego postanowienia planu jednoznacznie wskazuje na to, że wolą organu uchwalającego plan /Rady Gminy/ było pozostawienie przedmiotowego progu /jazu/ o czym świadczy użycie określenia "utrzymanie" z dopuszczeniem możliwości "modernizacji", czy też jak to twierdzi Sąd pierwszej instancji, wobec braku prawnej definicji pojęcia "modernizacja", także remontu istniejącego urządzenia. Według ustawy Prawo budowlane przez remont rozumie się odtworzenie stanu pierwotnego, nie będącego jednak konserwacją, w odniesieniu do ulegających zużyciu elementów, z możliwością użycia innych niż dotychczas wyrobów budowlanych. Sąd twierdząc, że wniosek dotyczy faktycznie modernizacji, czyli remontu istniejącego urządzenia wodnego nie dostrzega jednak, pomimo konsekwentnego zwracania na to uwagi w postępowaniu administracyjnym oraz w skardze, że istotą zamierzenia wnioskodawcy jest doprowadzenie do budowy całkowicie nowego obiektu /urządzeń wodnych/, a to elektrowni wodnej, co oznacza zmianę dotychczasowego przeznaczenia terenu. Jednoznacznie ta kwestia była już podnoszona w toku rozprawy administracyjnej, na którą powołuje się zresztą organ pierwszej instancji w swojej decyzji akceptującej wniosek inwestora pomimo pełnej znajomości przedmiotu oraz konkretnych warunków faktycznych danej sprawy.
Nie można w świetle okoliczności sprawy w żadnej mierze zasadnie twierdzić, że budowa elektrowni wodnej na istniejącym progu wodnym odpowiada użytemu w planie miejscowym określeniu "utrzymanie i modernizacja".
Problematyką wiążącą się z budową elektrowni wodnej na istniejącym jazie, jako powodującą zmianę sposobu użytkowania /przeznaczenia/ dotychczasowego obiektu zajmował się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 lipca 2008 r. sygn. akt II OSK 798/08, w którym opowiedział się jednoznacznie za tym, że takie zamierzenie prowadzi do zmiany sposobu użytkowania dotychczasowego urządzenia wodnego /obiektu/ i wiąże się z powstaniem nowego obiektu. Stanowisko wyrażone w tym wyroku Sąd rozstrzygający w postępowaniu kasacyjnym niniejszą sprawę całkowicie podziela.
|
|
Zaloguj
FAQ
Szukaj
